Skip to main content

Ο Αντονίν Λέοπολντ Ντβόρζακ (τσέχικα: Antonín Leopold Dvořák) γεννημένος στις  8 Σεπτεμβρίου 1841, ήταν Τσέχος συνθέτης της ρομαντικής περιόδου, που χρησιμοποίησε στο έργο του το μουσικό ιδίωμα και τις μελωδίες της Μοραβίας και της γενέτειράς του, Βοημίας. Τα έργα του περιλαμβάνουν όπερες, συμφωνική και χορωδιακή μουσική και μουσική δωματίου. Μερικά από τα γνωστότερα έργα του είναι η Συμφωνία του Νέου Κόσμου, οι Σλαβονικοί Χοροί, το Αμερικάνικο Κουαρτέτο Εγχόρδων και το Κονσέρτο για τσέλο σε Σι ελάσσονα.

Η ιστορία που υπάρχει πίσω από το πιο πολυπαιγμένο έργο στην ιστορία του βιολοντσέλου είναι η εξής:

Ο Francesco Berger, γραμματέας της Φιλαρμονικής Εταιρείας του Λονδίνου, έγραψε στο Ντβόρτζακ, τον Νοέμβριο του 1895  και τον προσκαλούσε να πραγματοποιήσει μια συναυλία ορισμένων από τα έργα του στο Λονδίνο. Ο Ντβόρτζακ συμφώνησε και πρότεινε να πραγματοποιήσει την πρεμιέρα του Cello Concerto με τον Wihan ως σολίστ. Ο Μπέργκερ πρότεινε για την πρεμιέρα την 19η Μαρτίου 1896.  Αυτή η ημερομηνία όμως, δεν ήταν “κατάλληλη” για τον Wihan (πιθανών να συνέπιπτε με την ημερομηνία συναυλίας για το Κουαρτέτο της Βοημίας, στο οποίο είχε ήδη αποδεχτεί ο Wihan). Η Φιλαρμονική Εταιρεία επέμεινε στην ημερομηνία και προσέλαβε τον Άγγλο βιολοντσελίστα Leo Stern, χωρίς να συμβουλευτεί τον Ντβόρτζακ. Ο συνθέτης στη συνέχεια αρνήθηκε να έρθει για τη συναυλία. Ο Μπέργκερ ήταν τρομοκρατημένος και πολύ ντροπιασμένος, καθώς η συναυλία είχε ήδη διαφημιστεί. Ο Wihan συνεννοήθηκε με  τον Ντβόρτζακ,  έτσι ώστε να παίξει ο Στέρν στη συναυλία. Ο Στερν, ταξίδεψε στην Πράγα για να προετοιμαστεί υπό την επίβλεψη του Ντβόρτζακ. Μέχρι τις αρχές Μαρτίου, όλα είχαν τακτοποιηθεί και η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαρτίου στο Queen’s Hall του Λονδίνου, με τον Ντβόρτζακ να διευθύνει. Το βιολοντσέλο που έπαιξε ο Stern ήταν το “General Kyd” του 1684 , ένα από τα περίπου 60 βιολοντσέλα που έκανε ο Stradivarius .

Μετά την παράσταση του Λονδίνου, ο Στερν έπαιξε και πάλι το σόλο σε δεύτερη δημόσια παράσταση, στην Πράγα στις 11 Απριλίου 1896, και αργότερα ξανά στο Λονδίνο.