Η πιανιστική και πιο δημοφιλής σύνθεση του Μπετόβεν και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα της κλασσικής μουσικής, είναι γνωστή με τη γερμανική της ονομασία Für Elise («Για τη Λίζα»). Πρόκειται για μια τρίλεπτη μπαγκατέλα (μικρής διάρκειας σύνθεση για πιάνο με ελαφρύ περιεχόμενο) σε λα ελάσσονα, που ολοκληρώθηκε στις 27 Απριλίου 1810.
Η σύνθεση δεν δημοσιεύθηκε στη διάρκεια της ζωής του Μπετόβεν, ενώ ανακαλύφθηκε (από τον Ludwig Nohl *) 40 χρόνια μετά το θάνατό του μεγάλου συνθέτη.
*Ο Ludwig Nohl ήταν Γερμανός μελετητής μουσικής και συγγραφέας γνωστός για την ανακάλυψη και τη δημοσίευση της διάσημης μπαγκατέλας του Μπετόβεν , ” Für Elise “.
Γύρω από την ονομασία της σύνθεσης υπάρχουν διάφορά σενάρια. Οι ειδικοί που μελετούν τα έργα του Μπετόβεν, όσο και αν έχουν προσπαθήσει, δεν έχουν καταφέρει να μάθουν ποια ήταν η Λίζα. Πιστεύουν βάσιμα ότι ο μεγάλος γερμανός μουσουργός έγραψε στα σαράντα του ένα έργο «Για την Τερέζα» («Für Therese»), προκειμένου να εντυπωσιάσει τη δεκαοκτάχρονη Τερέζα Μαλφάτι φον Ρόρενμπαχ του Ντέτσα, στην οποία είχε κάνει πρόταση γάμου.
Ο Μπετόβεν, που γενικά δεν είχε επιτυχίες στις σχέσεις του με το «ασθενές» φύλο, δεν κατάφερε να αποσπάσει το πολυπόθητο ναι, από τη μικρή Τερέζα. Η κόρη του βιεννέζου εμπόρου Γιάκομπ Μαλφάτι προτίμησε τη σιγουριά, τα νιάτα και τους τίτλους ευγενείας του Βίλχελμ φον Ντρόσντικ, ανώτερου υπαλλήλου στην Αυλή των Αψβούργων.
Το έργο εκδόθηκε το 1865 και ο μουσικολόγος Ludwig Nohl, εξαιτίας του άσχημου γραφικού χαρακτήρα του Μπετόβεν, το αντέγραψε λανθασμένα, Elise αντί για Therese.
https://youtu.be/_mVW8tgGY_w
