Ο Φρέντι Μέρκιουρι (Freddie Mercury), γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1946 (το πραγματικό του όνομα ήταν Φαρόχ Μπουλσάρα) και ήταν Βρετανός τραγουδιστής και μουσικός. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και πιο χαρισματικούς τραγουδιστές όλων των εποχών και είναι γνωστός για την φανταχτερή εμφάνιση του στη σκηνή και το τεσσάρων οκτάβων εύρος φωνής του. Έγινε διάσημος ως τραγουδιστής, συνθέτης και πιανίστας του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen.
Ήταν περσικής καταγωγής και γεννήθηκε ως Φαρόχ Μπουλσάρα στη Ζανζιβάρη, ένα αφρικανικό νησί που τότε ήταν βρετανική αποικία και σήμερα μέρος της Τανζανίας.
Το 1955 φοιτούσε-εσώκλειστος- στην Ινδία στο St. Peter’s School, ένα αγγλικό οικοτροφείο αρρένων στο Panchgani, 250 χλμ. περίπου από τη Βομβάη (το σημερινό Mumbai). Εκεί πήρε το παρατσούκλι «Φρέντι» που θα κρατούσε για όλη του τη ζωή. Ο διευθυντής του σχολείου παρατήρησε το μουσικό ταλέντο του Φρέντι και πρότεινε στους γονείς του να κάνει μαθήματα πιάνου, πράγμα που έγινε όταν ήταν επτά ετών. Επίσης τραγουδούσε στην χορωδία του σχολείου.
Στην ηλικία δώδεκα ετών προσχώρησε στο πενταμελές μουσικό συγκρότημα The Hectics το οποίο έπαιζε σε διάφορες -κυρίως σχολικές- εκδηλώσεις. Το 1963 επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, η οποία στα τέλη του της χρονιάς απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο. Αφού τον Ιανουάριο του 1964 ξέσπασε βίαιη επανάσταση κατά του σουλτάνου της Ζανζιβάρης ο δεκαεπτάχρονος τότε Φρέντι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί μαζί με τους γονείς και την αδελφή του.
Το 1968 οι Τιμ Στάφελ (τραγουδιστής και μπασίστας), Μπράιαν Μέι (κιθάρα) και Ρότζερ Τέιλορ (ντραμς) ίδρυσαν την μπάντα Smile.
Η οικογένεια του Μέρκιουρι εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου ο Μέρκιουρι σπούδασε γραφιστική στο Ealing College of Art και αποφοίτησε το 1969.
Μετά την αποφοίτησή του, ο Μέρκιουρι συμμετείχε σε έναν αριθμό συγκροτημάτων και πουλούσε μεταχειρισμένα ρούχα την Αγορά Κένσινγκτον στο Λονδίνο με την κοπέλα του, Μαίρη Όστιν. Επίσης, εργάστηκε ως αχθοφόρος στο Αεροδρόμιο Heathrow.
Οι τότε φίλοι του -αλλά και ο Ρότζερ Τέιλορ μετέπειτα- τον περιγράφουν ως έναν ήσυχο και ντροπαλό νεαρό με μεγάλο ενδιαφέρον στη μουσική. Το 1969 συμμετείχε στο συγκρότημα από το Λίβερπουλ με όνομα Ibex, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Wreckage. Μπήκε στην μπάντα The Dovedale Towers για ένα σύντομο χρονικό διάστημα και, όταν αυτή απέτυχε, μπήκε στους Sour Milk Sea, οι οποίοι επίσης διαλύθηκαν στις αρχές του 1970.
Οι Smile διαλύθηκαν όταν ο Τιμ Στάφελ αποχώρησε και επανενώθηκαν τον Απρίλιο του 1970 με την προσθήκη του Μέρκιουρι (φωνητικά). Ο Τζον Ντίκον (μπάσο) εισήλθε στη μπάντα το 1971. Ο Μέρκιουρι επέλεξε για το συγκρότημα το καινούριο όνομα “Queen”. Αργότερα δήλωσε ότι “είναι προφανώς πολύ μεγαλειώδες, και ακούγεται εξαίσιο. Είναι ένα δυνατό όνομα, πολύ οικουμενικό και άμεσο. Είχα σίγουρα επίγνωση των γκέι συνειρμών, αλλά αυτό ήταν μόνο μία πλευρά του”. Περίπου την ίδια περίοδο άλλαξε και το επίθετό του, Μπουλσάρα, σε Μέρκιουρι. Σύμφωνα με τον Μπράιαν Μέι, υπάρχει σχέση με το κομμάτι του Μέρκιουρι My Fairy King από το πρώτο άλμπουμ των Queen. Αυτό περιέχει τον ακόλουθο στίχο: «Mother Mercury, look what they’ve done to me, I cannot run I cannot hide.» Αφού ηχογραφήθηκε το κομμάτι ο Φρέντι Μπουλσάρα ρωτήθηκε εάν η «Mother Mercury» του τραγουδιού αναφέρεται στην μητέρα του και αυτός απάντησε: «Yes, and from now on I’ll be Freddie Mercury.»
Λίγο πριν την κυκλοφορία του πρώτου ομώνυμου άλμπουμ τους, ο Μέρκιουρι σχεδίασε το λογότυπο της μπάντας, γνωστό ως το “έμβλημα των Queen”. Το λογότυπο συνδυάζει ζωδιακά σύμβολα των τεσσάρων μελών των Queen: δύο λιονταριών για τους Ντίκον και Τέιλορ, έναν κάβουρα για τον Μέι, και δύο νεράιδες για τον Μέρκιουρι. Τα λιοντάρια αγκαλιάζουν ένα καλλιγραφικό γράμμα Q, ο κάβουρας στέκεται πάνω από το γράμμα με φλόγες να βγαίνουν από πάνω του, και οι νεράιδες καταφεύγουν κάτω από το κάθε λιοντάρι. Επίσης, μέσα στο Q υπάρχει ένα στέμμα και όλο το λογότυπο επισκιάζεται από έναν μεγάλο φοίνικα.
Μετά την ίδρυση των Queen, ο Φρέντι Μέρκιουρι συνέθεσε πολλές από τις μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπως το «Somebody to Love», τον “γηπεδικό” ύμνο We Are the Champions και το “οπερατικό” Bohemian Rhapsody, για πολλούς η κορυφαία συνθετική του δημιουργία, που παρέμεινε στην κορυφή των καταλόγων επιτυχιών στη Μ. Βρετανία για τουλάχιστον 9 εβδομάδες.
“Οι βοηθοί” του επιβαλλόταν να έχουν πάντα μαζί τους στυλό και χαρτί καθώς ανά πάσα στιγμή η έμπνευσή του, θα μπορούσε να χτυπήσει απροσδόκητα. Οι στίχοι για το τραγούδι «Life Is Real» του ήρθαν ξαφνικά ενώ πετούσε πάνω από τον Ατλαντικό.
Η σόλο καριέρα του Φρέντι Μέρκιουρι ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Πριν, όμως, κυκλοφορήσει το πρώτο του σόλο άλμπουμ, είχε εμφανιστεί με το όνομα Λάρι Λιούρεξ, ηχογραφώντας μια εκτέλεση του I Can Hear Music που πρώτοι είχαν πει οι Beach Boys.
Το 1990 επέστρεψε στο στούντιο, αυτή τη φορά για να ηχογραφήσει μαζί με τους Queen το άλμπουμ Innuendo, το τελευταίο πριν αποσυρθεί από τη δισκογραφία.
Έγινε ιδιαίτερα γνωστός από τα κορμάκια μπαλέτου που φορούσε στις συναυλίες. Αρχικά χλευάστηκε, αργότερα όμως το ντύσιμο αυτό, έγινε σήμα κατατεθέν του
Αγαπούσε τις γάτες του τόσο πολύ, ώστε κάθε φορά που έφευγε για περιοδεία τηλεφωνούσε στο σπίτι για να μιλήσει μαζί τους. Η κάποτε σύντροφός του και δια βίου στενή του φίλη Mary Austin κρατούσε τις γάτες κοντά στο ακουστικό, ώστε να μπορούν να τον ακούνε να μιλάει.
O Μέρκιουρι, δε θεωρούσε τον εαυτό του ιδιαίτερα καλό πιανίστα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να φοβάται ιδιαίτερα κατά την εκτέλεση του «Bohemian Rhapsody» στις συναυλίες, αφού ανησυχούσε ότι θα κάνει λάθη την ώρα που έπαιζε. Στα επόμενα χρόνια, άρχισε να χρησιμοποιεί όλο και λιγότερο το πιάνο στα άλμπουμ, έτσι ήταν ελεύθερος να χορέψει και να τα δώσει όλα κατά τη διάρκεια των συναυλιών.
Στην τελευταία σκηνή του βίντεο(στο 3:50) «It’s A Hard Life», όταν ο Freddie κάθεται στα σκαλιά, το κάνει πολύ προσεκτικά, γέρνοντας προς τη μία πλευρά. Είχε μόλις αφαιρέσει τον γύψο, αναμνηστικό μετά από ένα μεθυσμένο horseplay (χτυπιόταν πάνω στη σκηνή) που πήγε στραβά ένα βράδυ στο μπαρ “New York” του Μονάχου.
Σύντροφος του Μέρκιουρι ήταν για αρκετά χρόνια της δεκαετίας του 1970 η Μαίρη Όστιν, την οποία γνώρισε μέσω του Μπράιαν Μέι και για την οποία έγραψε και το τραγούδι Love of My Life. Αρραβωνιάστηκαν το 1973, ωστόσο η σχέση τους έληξε όταν ο Μέρκιουρι παραδέχτηκε την αμφιφυλοφιλία του. Οι δύο διατήρησαν στο εξής στενή φιλία και αργότερα η Όστιν έγινε η κύρια κληρονόμος της περιουσίας του. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Μέρκιουρι ζούσε στη Νέα Υόρκη και στο Μόναχο, όπου ηχογράφησε διάφορα άλμπουμ έχοντας σχετικά ήσυχη προσωπική ζωή. Στα μέσα της δεκαετίας μετακόμισε στο Κένσινγκτον του Λονδίνου. Σύντροφός του από το 1985 μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν ο Τζιμ Χάτον, τον οποίο γνώρισε σε ένα κλαμπ.
Κάποια στιγμή που ο Freddie Mercury ήταν σε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακάλυψε ότι ο σύντροφός του Tony Bastin, έβλεπε κάποιον άλλο άνδρα. Την ίδια στιγμή, του έστειλε ένα εισιτήριο και ζήτησε να τον επισκεφθεί στις ΗΠΑ, με το πρόσχημα ότι ήθελε απλά να τον δει. Με το που έφτασε, ο τραγουδιστής τον συνάντησε αμέσως, του είπε ότι τελείωσαν όλα μεταξύ τους και τον έβαλε στο επόμενο αεροπλάνο για Λονδίνο. Μάλιστα ο Freddie Mercury κράτησε και τη γάτα του Bastin, τον Όσκαρ.
Τον Οκτώβριο του 1986, ο βρετανικός τύπος ανέφερε ότι ο Μέρκιουρι έκανε αιματολογικές εξετάσεις για HIV/AIDS στην κλινική Harley Street. Ο ρεπόρτερ της βρετανικής εφημερίδας The Sun, Χιου Γουάιτοου, ρώτησε τον Μέρκιουρι σχετικά με την ιστορία στο Heathrow Airport, καθώς επέστρεφε από ένα ταξίδι στην Ιαπωνία. Τότε, ο Μέρκιουρι αρνήθηκε ότι έπασχε από την ασθένεια. Σύμφωνα με τον σύντροφό του, Τζιμ Χάτον, ο Μέρκιουρι διαγνώστηκε με AIDS στα τέλη του Απριλίου του 1987.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 ο τραγουδιστής έκανε ανακοίνωση στον τύπο, που είχε κατασκηνώσει έξω από το σπίτι του στο Κένσινγκτον στο Λονδίνο, ότι έπασχε από AIDS. Μία μέρα αργότερα πέθανε στο σπίτι του. Όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν κοντά του οι γονείς του και η Μαίρη Όστιν (πρώην σύντροφός του). Ωστόσο, σε καθημερινή 24ωρη βάση μαζί του ήταν ο έξι χρόνια σύντροφός του, Τζιμ Χάτον, ο Πίτερ Φρίστοουν (προσωπικός του γραμματέας και στενός φίλος) και ο Τζο Φανέλι (πρώην εραστής και σεφ του).
Μια αναπαράσταση του αγάλματος που δημιουργήθηκε προς τιμή του Freddie Mercury και βρίσκεται στο Μοντρέ της Ελβετίας, τοποθετήθηκε στην κορυφή του Dominion Theatre, κάτω από την Oxford Street
