Ήταν το μακρινό 1995 όταν απέκτησα το πρώτο μου “σοβαρό” ενισχυτή, έναν Sugden A25 ο οποίος έβγαζε 25 βατ όλα κι όλα από δυο ζευγάρια MOSFET. Έπρεπε να περάσουν λοιπόν 27 χρόνια για να έρθει να κάτσει στο ρακ μου ένας ενισχυτής με MOSFET, μόνο που αυτός δε βγάζει 25 αλλά 125 βατ και σε αντίθεση με τον χειροποίητο και σχεδόν σαν ιδιοκατασκευή Sugden, αυτός είναι ένα απόλυτα σύγχρονο βιομηχανικό προϊόν το οποίο όμως έχει κρυμμένους κάποιους άσσους στο μανίκι του!
Όπως έχω ξαναπεί δε πολυ-συμπαθώ τις υλοποιήσεις με τρανζίστορ εκτός κι αν είναι τάξη Α η με MOSFET. Όταν το SDA200 Signature έφτασε στα χέρια μου, δε ήξερα πως ήταν MOSFET, ούτε όταν τον άκουσα κατάλαβα κάτι τέτοιο, αυτό που κατάλαβα, όμως, είναι πως ο ήχος του διέφερε από αυτό που αποκαλώ τρανζιστορικός ήχος. Έπρεπε να περάσουν, λοιπόν, 27 χρόνια για να έρθει να κάτσει στο ρακ μου ένας ενισχυτής με ημιαγωγούς αυτού του τύπου, μόνο που αυτός δε βγάζει 25 αλλά 125 βατ και σε αντίθεση με τον χειροποίητο και σχεδόν σαν ιδιοκατασκευή Sugden, αυτός είναι ένα απόλυτα σύγχρονο βιομηχανικό προϊόν το οποίο, όμως, έχει κρυμμένους κάποιους άσσους στο μανίκι του.
Δεν λείπει τίποτε!
Η Atoll Electronique είναι μια μικρή γαλλική οικογενειακή επιχείρηση που την τρέχουν τα αδέρφια Stéphane και Emmanuel Dubreuil, η οποία σχεδιάζει και παράγει ενισχυτές, streamers και CD players από το 1997 και βρίσκεται στη Μπρεσέ, περιοχή της Αρμορικής όπου τοποθετείται και το γαλατικό χωριό των Αστερίξ και Οβελίξ! Σήμερα η γκάμα περιλαμβάνει προϊόντα για όλα τα βαλάντια. Ο ολοκληρωμένος – ή καλύτερα το combo- της δοκιμής είναι ένα αρκετά βαρύ μηχάνημα, φτάνοντας τα 13 κιλά βάρους, κάτι που οφείλεται στους, δυο παρακαλώ, τοροειδείς μετασχηματιστές τροφοδοσίας των 330 VA έκαστος, οι οποίοι υποστηρίζονται από οκτώ πυκνωτές τροφοδοσίας συνολικής χωρητικότητας 68000μF.
Το τελικό στάδιο λειτουργεί σε τάξη ΑΒ και αποδίδει ισχύ που φτάνει τα 120W στα 8Ω και 200W στα 4Ω, βασιζόμενο σε δυο ζεύγη MOSFET ανά κανάλι.
Το προενισχυτικό στάδιο υλοποιείται με διακριτά υλικά και όχι ολοκληρωμένα, δεν έχει ανάδραση και λειτουργεί σε τάξη Α. Ο εξασθενητής βρίσκεται στο αναλογικό πεδίο και υλοποιείται με διακριτές αντιστάσεις. Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του δύο εισόδους στάθμης Line και έξοδο προενισχυτή. Στο ψηφιακό κομμάτι βρίσκουμε ένα DAC βασισμένο στο ολοκληρωμένο PCM1792Α της πάλαι ποτέ Burr-Brown, τώρα Texas Instruments. Ο SDA200 Signature προσφέρει δύο ομοαξονικές και δύο οπτικές εισόδους καθώς και οπτική/ομοαξονική έξοδο. Η συσκευή εκτός από DAC έχει επιπλέον ενσωματωμένο ενισχυτή ακουστικών και streamer. Το τελευταίο είναι συμβατό με πόρους του οικιακού δικτύου που υποστηρίζουν UPnP και DLNA και μπορεί να συνδεθεί στο δίκτυο είτε ενσύρματα, μέσω Ethernet/RJ45, είτε ασύρματα μέσω WiFi. Μέσω της σύνδεσης, ο χρήστης έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες όπως οι Spotify, Tidal, Qobuz και Deezer, αλλά και σε “ελεύθερους” ραδιοφωνικούς σταθμούς μέσω Airable, ενώ η συσκευή είναι συμβατή με Roon (Roon Ready). Οι δυνατότητες του SDA200, σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των μέσων συμπληρώνονται από δύο θύρες USB-A για τη σύνδεση εξωτερικών μέσων αποθήκευσης και τη δυνατότητα ad-hoc streaming μέσω Bluetooth. Αυτά τα… ολίγα. Το σίγουρο είναι ότι οι δυνατότητες σύνδεσης και διαχείρισης μέσων δεν λείπουν από τη συσκευή!
Πώς παίζει;
Υπομονή θα φτάσουμε και σ’ αυτό. Καταρχήν, η δοκιμή αυτή προέκυψε κάτι σαν “τρία σε ένα” καθώς τον άκουσα σαν ολοκληρωμένο, σαν τελικό με ποτενσιόμετρο και σαν streamer/DAC. Και για να μη πολυλογώ, την παράσταση την κλέβει το ενισχυτικό κομμάτι, το οποίο είναι εξαιρετικά καλό για τη τιμή του και όχι μόνο.
Ξεκινώντας από την εμφάνιση, η μεγάλη και ευανάγνωστη οθόνη τραβάει με το καλημέρα την προσοχή. Θα έλεγα πως έχει μια σεμνότητα στην εμφάνιση και μια ευθύτητα στον ήχο του, που την εκτίμησα καθώς δεν πάει “να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες”. Από πλευράς εξοπλισμού είδαμε ότι έχει σχεδόν τα πάντα εκτός από είσοδο phono πράγμα που είναι περίεργο αν σκεφτείς πως τον καλύτερο ήχο τον πήρα με το βινύλιο, (με δικό μου phono).
Ο ήχος του ήταν εντυπωσιακά ανοιχτός και πλαστικός, ρέων και παλλόμενος, χωρίς πάχη και σωστά ισορροπημένος. Καταφέρνει να είναι ογκώδης και συνάμα γρήγορος, πράμα καθόλου εύκολο καθώς πολλές φορές, τα τρανζίστορ ειδικά, θα είναι ή το ένα η το άλλο. Μου άρεσε επίσης πολύ που είναι διακριτικός, δεν επεμβαίνει στη μουσική. Κρύος ακούγεται μουντός, κλειστός και κάπως σκληρός, αλλά όσο παίζει ανοίγει και γίνεται απαλός. Ήταν στιγμές που ποσώς μου έλειψε η λάμπα μου ή -αλλιώς- μ’ έστειλε κανονικά με την εξαιρετική πλαστικότητά του και τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του και αυτό ισχύει και για το DAC του. Σαν τρανζίστορ και μάλιστα αυτής της κατηγορίας τιμής, είναι λογικό να υστερεί στην απόδοση των χρoιών των φυσικών -ιδίως- οργάνων, όπως το πιάνο και το βιολί, συγκρινόμενο πάντα με τη λάμπα μου. Μου άρεσε πολύ πάντως ο τρόπος που αποδίδει την ενέργειά του, η δύναμή του, καθώς τη δίνει μόνο όταν χρειάζεται, δεν το κάνει ποτέ θέμα πως είναι… σφίχτης. Μπορεί να μην έχει τη φινέτσα του υπερδιπλάσιας τιμής ιταλικού ολοκληρωμένου Norma, που με είχε εντυπωσιάσει σε πρόσφατη δοκιμή, αλλά σε ηχητική νοοτροπία είναι πολύ κοντά. θα έλεγα πως φέρνει σε τονικότητα στον Rotel 970 BX, αλλά εδώ το βατάζ είναι διπλάσιο και οι αρμονικές ελέω MOSFET πιο πλούσιες. Από πλευράς ταχύτητας, είναι γρήγορο ενισχυτικό, αλλά με όχι τόσο καθορισμένο ήχο όσο ο λαμπάτος αναφοράς, καθώς έχει ατάκα, αλλά σαν να την “απλώνει” λίγο παραπάνω, με αποτέλεσμα να “λερώνει”, ειδικά σε πολύ απαιτητικές και πολύπλοκες μουσικές πράγμα που του κοστίζει σε ανάλυση, αλλά από την άλλη σ’ αυτά τα χρήματα και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη δε γίνεται. Και προς τιμήν τους οι Γάλλοι, δε τσίμπησαν τις μεσοϋψηλές για να ακούγεται πιο αναλυτικός, γιατί θα έχανε τη μουσικότητά του, οπότε συνολικά η ικανότητά του να παίζει μουσική είναι υψηλή. Με συνεπήρε ειδικά στις βραδινές ακροάσεις, που ποτέ δεν είναι εύκολες, καθώς όσο χαμηλώνουν οι εντάσεις τόσο ανεβαίνει η δυσκολία να κρατηθεί η μουσικότητα, η αίσθηση του παλμού, το νεύρο της μουσικής και γι’ αυτό είναι που αγαπώ τις λάμπες, γιατί μπορούν να βγάζουν παλμό και να ακούγονται γεμάτες ακόμα και σε σχετικά χαμηλές εντάσεις, πράγμα που ο συγκεκριμένος γαλλικός τρανζιστοράτος στηριζόμενος σε MOSFET το καταφέρνει, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο για ενισχυτή που μπορεί να δώσει 200 βατ. Έχει μια ιδιαίτερη έφεση στη ροκ και την κλασική, ειδικά τα μεγάλα συμφωνικά. Άκουσα πολύ ωραία τους Supertramp και ταίριαξε πολύ ωραία με τα Heco Aurora 700 που παρουσιάζονται επίσης στο παρόν τεύχος. Aλλά και sτο Wish you were here των Pink Floyd απέδωσε εξαιρετικά τις κιθάρες τα ντραμς και τα συνθ, αν και εδώ προτίμησε τα δικά μου JDA mk4. Πολύ ωραίος ακούστηκε και στη μπλουζ, όπως το Blue Because Of You των Blues ‘n’ Trouble ή το The sky is crying του B.B. Coleman. Στο Ryuichi Playing The Piano, φάνηκε η σχετικά χαμηλή κατηγορία τιμής του ενισχυτικού κομματιού, καθώς η διαφορά περιγραφικότητας σε σχέση με τον υπερδιπλάσιας τιμής λαμπάτο ήταν εμφανής. Αυτό όμως ουδόλως εμπόδιζε αυτόν τον Γάλλο να παίζει μουσική, όντας ρυθμικός, γεμάτος και μακριά από λάθη. Η όποια περιγραφική του ικανότητα βελτιώθηκε όταν τη θέση του καλωδίου τροφοδοσίας πήρε το Supra. Στο Cantate Domino, προτίμησε τα Heco, αλλά στο Isle of the Dead (Rachmaninoff) τα JDA mk4, καθώς με τα Heco το κομμάτι ακούστηκε σχετικά αποστασιοποιημένο και βαρύ. Νομίζω πως ο συνδυασμός του με τα Heco είναι στη κόψη του ξυραφιού για μικρούς τουλάχιστον χώρους και σε τέτοιες μουσικές, γιατί σε άλλες, όπως με τους Supertramp, έδεσε εξαιρετικά.
Περνώντας στο DAC, θα έλεγα πως βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε Benchmark και Mhdt όντας ξεκούραστο γενικά, χωρίς τονικά λάθη πέρα από μια ελαφρά έμφαση στο μεσοϋψηλό, ίσα για να δένει καλύτερα με το ενισχυτικό στάδιο που όπως είπαμε ακούγεται κάπως κρατημένο αντίστοιχα στη συγκεκριμένη περιοχή. Είναι λοιπόν πιο μαλακό από το Benchmark και εξίσου δυναμικό, αλλά ίσως όχι τόσο λεπτομερές, ενώ σε σχέση με το Mhdt είναι πιο εκτεταμένο και δυναμικό αλλά δεν έχει τη τρισδιάστατη αίσθηση του τελευταίου. Στο The sky is crying του B.B. Coleman η φωνή ακούστηκε πολύ σωστή, αλλά η κιθάρα λίγο πιο διακριτική σε σχέση με το Mhdt. Φέρνει προς το εξαιρετικό ιταλικό Golde Note DS10, χωρίς τη φινέτσα όμως και το λυρισμό του. Οπότε δε με “έστειλε” όπως το Golde Note, αλλά αυτό δε με εμπόδισε να απολαύσω τη μουσική μου, προσφέροντας μεγάλη εικόνα, γεμάτο ήχο και καλό βάθος. Εν τέλει θα έλεγα πως παίζει με την ισορροπία και την απαλότητα του περισσότερο και όχι με την ταχύτητα του, ήρεμη δύναμη που δεν αποσκοπεί στον πρόσκαιρο εντυπωσιασμό, βαδίζει στα χνάρια του ενισχυτή.
Είναι τελικώς τρελοί αυτοί οι Γαλάτες;
Ζούμε στην εποχή της αφθονίας, για όλους έχει ο μπαξές, ίσως σε σημείο ύβρεως, γενικότερα. Στο χώρο του Hi-Fi ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσα πολλά προϊόντα και τόσο εξειδικευμένα για κάθε γούστο και για κάθε ανάγκη και πορτοφόλι. Το συγκεκριμένο σύστημα έρχεται να ικανοποιήσει τις ανάγκες του σύγχρονου μουσικόφιλου που δε θέλει να πολυασχολείται με τα μηχανήματα του, θέλει να ακούει καλά, κυρίως από το διαδίκτυο και που δε θα μπει εύκολα στο τριπ να αλλάξει το μηχάνημά του με κάτι καλύτερο. Και για το κοινό στο οποίο απευθύνεται είναι μια εξαιρετική λύση, πολύ ψαγμένη, που παίζει πολύ σωστά και καλά. Από πλευράς ταιριάσματος δεν νομίζω να δυσκολευτεί με τα 120 βατ στα 8 και τα 200 στα 4, καθώς μάλλον μπορεί να οδηγήσει τα πάντα στη κατηγορία τιμής του και όχι μόνο. Πάντως, ταίριαξε εξαιρετικά και με τα δύο ηχεία του προσωπικού μου συστήματος δείγμα του πόσο γρήγορος καθαρός και μουσικός είναι. Υποψιάζομαι πως θα δέσει καλύτερα με σχετικά μικρά και ποιοτικά ηχεία όπως τα Edwards Audio SP6 που δοκιμάσαμε σε παλιότερο τεύχος, παρά με μεγάλα μπας ρεφλέξ, καθώς είναι τόσο καλός χαμηλά που είναι κρίμα να χαντακωθεί από κάποιο αργό και βαρύ ηχείο, εκτός κι αν έχετε πολύ μεγάλο χώρο ή σας συναρπάζει να νιώθετε το χώρο να δονείται από τις χαμηλές συχνότητες. Οπότε, τελικώς οι συγκεκριμένοι Γαλάτες δεν είναι και τόσο τρελοί…
Overview
Atoll SDA200 Signature
Περιγραφή: Combo (Ολοκληρωμένος ενισχυτής/Streamer/DAC)
Ισχύς: 2x120Wrms/8Ω, 2x200Wrms/4Ω
Αναλογικές είσοδοι: 2x Line (single ended RCA),
Αναλογικές έξοδοι: 1x Pre-out (single ended RCA), 1x Ακουστικών (TRS, 6,35mm)
Ψηφιακές είσοδοι: 2x S/PDIF coaxial (PCM 24bits/192kHz), 2x S/PDIF Toslink (PCM 24bits/192kHz)
Streaming: Ethernet/RJ45, WiFi, Bluetooth, 2x USB-A
Ψηφιακές έξοδοι: 1xS/PDIF coaxial, 1x S/PDIF Toslink
Διαστάσεις : 440x320x90 (mm, πxβxυ)
Βάρος: 13kg
Τιμή: €2.999
info: Ηχοέκφραση, τηλ.: 210-995.3001
https://www.atoll-electronique.com/en/
To review είναι από τον Γιάννη Δρακόπουλο και περιλαμβάνεται στο δέκατο πέμπτο τεύχος του YELLOWBOX που κυκλοφορεί στα περίπτερα._YB
