Την εταιρία τη γνωρίζω πολλά χρόνια μεν, αλλά δεν έτυχε ποτέ να έλθω σε πιο στενή επαφή με κάποια από της δημιουργίες της οπότε δεν είχα προσωπική άποψη για τον ήχο της που πολλοί λένε πως κρατάει απόσταση από τον κλασικό αγγλικό ήχο που δίνει έμφαση στην ανάπτυξη της μεσαίας περιοχής, οπότε αυτή η δοκιμή ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δω και εγώ τι εστί Cambridge…
Είναι σαφές ότι η Cambridge δίνει μεγάλη σημασία στο κομμάτι του αναλογικού ήχου. Δεν είναι μόνο ότι παρουσίασε το “μεγάλο” direct drive Alva TT (σήμερα στη δεύτερη έκδοσή του) και το μικρότερο Alva ST, αμφότερα με δυνατότητα ασύρματου streaming μέσω Bluetooth καθώς και την κεφαλή Alva MC, αλλά διαθέτει και δύο προενισχυτές phono, για να συμπληρώσει μια πλήρη σειρά συσκευών που θα διαχειριστούν σωστά τα βινύλιά σας.
Από τους δυο αυτούς προενισχυτές, ο Alva Solo που δοκιμάζουμε εδώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί με κεφαλές κινητού μαγνήτη, ενώ ο Alva Duo μπορεί να υποστηρίξει κεφαλές κινητού μαγνήτη και κινητού πηνίου.
Πού είναι το τροφοδοτικό;
Το πρώτο πράμα που μου έκανε εντύπωση όταν έβγαλα τον μικρό αυτό προενισχυτή από τη συσκευασία του ήταν το καλώδιο τροφοδοσίας που τον συνόδευε. Μάλιστα, καλώδιο, όχι τροφοδοτικό όπως συνήθως συμβαίνει σ αυτή την κατηγορία τιμής, καλώδιο και μάλιστα με γείωση! Οπότε το τροφοδοτικό βρίσκεται μέσα στο κουτί της συσκευής και αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του περιεχομένου της. Η εταιρία υποστηρίζει πως το προσεγμένο διακοπτικό τροφοδοτικό και τα υλικά επιφανειακής στήριξης που χρησιμοποιούνται στη πλακέτα, εξασφαλίζουν τον πολύ υψηλό λόγο σήματος προς θόρυβο που χαρακτηρίζει τη συσκευή (καλύτερο από 90dB). Spoiler: δεν ψεύδεται καθώς το μηχάνημα είναι όντως εξαιρετικά ήσυχο. Στη πρόσοψη υπάρχει το κουμπί έναυσης της συσκευής η οποία, μάλιστα, αν ξεχάσουμε να την κλείσουμε, κλείνει μόνη της, περνώντας σε λειτουργία αναμονής αν δε λάβει σήμα για είκοσι λεπτά. Πίσω υπάρχουν δυο ζευγάρια RCA, ένα εισόδου για κεφαλές κινητού μαγνήτη και ένα εξόδου, η υποδοχή για τον ρευματοδότη και ένα ρυθμιστικό ισορροπίας καναλιών παρακαλώ! Γενικά τόσο η κατασκευή όσο και το φινίρισμα του μικρού αυτού προενισχυτή κεφαλής, ξεχωρίζει σαφώς όχι μόνο από τους αντίστοιχους εισαγωγικής κατηγορίας προενισχυτές πικάπ αλλά και από τους λίγο ακριβότερους στους οποίους και ανήκει. Με λίγα λόγια τα δείχνει τα λεφτά του και με το παραπάνω!
…και βάλε ένα δίσκο να παίζει…
Όπου, όχι μόνο τα βλέπεις τα λεφτά σου αλλά, το σημαντικότερο, τα ακούς επίσης. Όχι όμως από τη πρώτη στιγμή, καθώς μέχρι να ζεσταθεί ακούγεται σκληρό, γρήγορα όμως μαλακώνει. Ξεκίνησα τη δοκιμή συνδέοντάς το με το πικάπ μου, ένα Pro-ject 1.2 το οποίο έχει αναβαθμιστεί με διάφορες κατά καιρούς βελτιώσεις και φορά ως κεφαλή την Pro-ject 4 που είναι μια παραλλαγή της Pro-ject πάνω στη σειρά 10XX GX της Goldring και αμέσως φάνηκαν τα βασικά χαρακτηριστικά πάνω στα οποία χτίζεται ο ηχητικός του χαρακτήρας δηλαδή η εξαιρετική ησυχία του, οι πραγματικά εντυπωσιακά καλές για την κατηγορία τιμής του υψηλές και ο δυναμισμός του. Σε σχέση με τον εισαγωγικό και κλασικό εδώ και χρόνια προενισχυτή φωνογραφικής κεφαλής της NAD pp2, ο Alva Solo ακούγεται σαφώς πιο ζωντανός στις υψηλές συχνότητες, πιο ήσυχος και με μεγαλύτερη εικόνα, δικαιολογώντας τη διαφορά τιμής του. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με τον Dynavox TV-750 που διαθέτω και στον οποίο χρησιμοποιώ αναβαθμισμένη τροφοδοσία. Σε σχέση με το λαμπάτο στάδιο του προενισχυτή Croft Vitale, που επίσης χρησιμοποιώ, έδειξε να έχει περισσότερο όγκο στη χαμηλή και στη μεσοχαμηλή περιοχή, εις βάρος όμως του ελέγχου και της περιγραφής, οπότε θέλει προσοχή με ποια κεφαλή θα συνδυαστεί. Με την κεφαλή της Pro-ject η οποία είναι πολύ δυναμική με 6,5mv έξοδο και ταυτόχρονα πολύ γεμάτη χαμηλά, το αποτέλεσμα κάποιες φορές βάρυνε. Το σχετικά τονισμένο μεσοχαμηλό καμιά φορά κόβει τη ροή της μουσικής και βαραίνει κάπως το αποτέλεσμα ιδίως σε κάποια ροκ πράγματα όπως το δίσκο Axis: Bold as love του Jimi Hendrix, τον οποίο τον έκανε να ακουστεί λίγο πιο “καθωσπρέπει” και συγκρατημένα, σα να μην άφηνε τη μουσική να αναπνεύσει, βγάζοντας έναν ήχο που έφερνε σε ψηφιακό. Αντίθετα σε πιο ήρεμα πράγματα όπως ο προσωπικός δίσκος του Μπάμπη Παπαδόπουλου, του μπασίστα από τις Τρύπες, ένας δίσκος με ακουστικά μόνο όργανα ήταν εξόχως απολαυστικός, όπως και στο Ray of light της Madonna, αλλά και στον αγαπημένο μου Leonard Cohen. Αγαπά την κλασική και ειδικά τα μεγάλα ορχηστρικά και τις χορωδίες, και αυτό φάνηκε στο Cantate Domino, όπου η απόδοση του χώρου και της χορωδίας ήταν εξαιρετική και ομολογώ πως ακούστηκε καλύτερα από το προσωπικό μου αναλογικό σύστημα οπότε με… υποχρέωσε να ακούσω όλο το δίσκο. Γενικά ο ήχος του είναι επιβλητικός, χαρακτηρίζεται από ρώμη και σοβαρότητα, οπότε τέτοιες μουσικές είναι βούτυρο στο ψωμί του. Με την AT95, που έχει έξοδο 3,5mv του Magnat TT900, που έτυχε να έχω την ίδια περίοδο για δοκιμή, ταίριαξε πολύ καλύτερα σε θέματα μουσικής ροής και ισορροπίας στο φάσμα αλλά έλειψαν λίγο οι χροιές αφού όσο καλή και θαυματουργή για τα λεφτά της και αν είναι η AT95, δε παύει να είναι μια πολύ οικονομική κεφαλή και ως εκ τούτου η περιγραφική της ικανότητα είναι περιορισμένη. Στο ζήτημα των χροιών, ο Alva θα έλεγα πως δεν είναι ακριβώς πρωταθλητής αλλά ό,τι τον ταΐσεις θα δώσει, οπότε νομίζω πως θα ταιριάξει καλύτερα με μαλακές και σχετικά γλυκές κεφαλές στις οποίες θα προσδώσει τον απαραίτητο δυναμισμό παρά με πιο δυναμικές όπως η δικιά μου. Προσφέρει εξαιρετικά επίπεδα λεπτομέρειας, ανάλυσης και καθαρότητας για τη τιμή του, αποτέλεσμα και της ελαφρά τονισμένης μεσοϋψηλής περιοχής, πράγμα που βέβαια είναι δίκοπο μαχαίρι αφού η λεπτομέρεια αυτή φυσιολογικά δεν μπορεί να έρχεται με τον ραφιναρισμένο τρόπο που το κάνουν αντίστοιχες συσκευές πολλαπλάσιου κόστους. Κάποια στιγμή άλλαξα και το καλώδιο τροφοδοσίας και τη θέση αυτού που συνοδεύει τη συσκευή έβαλα το Supra Lorad 2.5 και δε το έβγαλα ποτέ αφού είδα σαφή βελτίωση στους τομείς που ξεχωρίζει ο Alva, δηλαδή την ησυχία, την ανάλυση και τις υψηλές, σαν να πήγαινα σε καλύτερο τροφοδοτικό.
Οπότε…
Ήσυχος καθαρός και δυναμικός, με μεγάλη εικόνα, έχει αυστηρό και καθορισμένο ήχο, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου προβολικός αλλά ούτε και laid back. Του λείπει λίγο η σάλτσα, που μερικές φορές κάνει τη μουσική πιο πικάντικη αλλά καμιά φορά η σάλτσα… λερώνει. Δεν είναι συσκευή ειδικών αποστολών, οπότε απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα ακροατών, αλλά έχει κάποιες ιδιαιτερότητες στον ήχο του, που πρέπει να προσεχθούν για να πάρει κανείς τα εξαιρετικά στοιχεία που έχει να προσφέρει. Σχετικά ουδέτερος τονικά θα ταιριάξει με πολλά συστήματα, τόσο με χαμηλού κόστους όπου θα δώσει έναν άλλο αέρα, ειδικά στις υψηλές όσο και σε μέσης τιμής, τα οποία θα αναδείξουν περαιτέρω και τις ικανότητες του σε διαφάνεια και ανάλυση. Η πιο δύσκολη εξίσωση κατά την αγορά ενός αναλογικού συστήματος είναι πως θα κατανεμηθεί το διαθέσιμο κεφάλαιο για αγορά σε πλατό, κεφαλή και προενισχυτή κεφαλής, και πολλές φορές ο τελευταίος δεν λαμβάνεται και ιδιαίτερα υπόψιν, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Εδώ, η Cambridge κάνει μια πονηρή πρόταση σε μια τιμή που δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από τις αξιοπρεπείς συσκευές της εισαγωγικής κατηγορίας, προσφέροντας έναν ήχο που μπορεί να προσφέρει παραπάνω από αυτά που ζητά. Σε προσωπικό επίπεδο, πάντως, παρά το ότι δεν ήταν του απόλυτου γούστου μου, αφού μου αρέσουν οι συσκευές που έχουν έως και ατίθασο χαρακτήρα και όχι τόσο αυστηρές όσο ο Alva, δεν κρύβω πως με το πικάπ της Magnat TT900 και τη κεφαλή ΑΤ95 της Audiotechnica υπήρξαν στιγμές που με κάρφωσε στο καναπέ για πολύ ώρα, οπότε μπορώ να πω πως με έπεισε!
Overview
Περιγραφή: Προενισχυτής phono (MM)
Είσοδοι: 1x Phono (MM, RCA)
Έξοδοι: 1x Line (RCA)
Κέρδος: 39dB/1kHz
Ευαισθησία εισόδου: 3.35mV
Στάθμη εξόδου: 300mV
Αντίσταση εισόδου: 47kΩ
Χωρητικότητα εισόδου: 100pF
Ακρίβεια RIAA: ±0.65dB, 30Hz-20kHz
Περιθώρια υπερφόρτωσης: >30dB
Λόγος S/N: >90dB (1V έξοδος, 20Hz-20kHz)
THD+N: <0.0025% (1kHz, εύρος μέτρησης: 20-20kHz BW)
Άλλες δυνατότητες: Ρύθμιση ισορροπίας καναλιών
Διαστάσεις: 48x176x132 (mm, υxπxβ)
Βάρος: 0.68kg
Τιμή: €269,00
info: WaveMotion, τηλ.: 210-924.4505, web: www.wavemotion.gr
https://www.cambridgeaudio.com/eur/en
