“Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” είναι ο τίτλος του όγδοου άλμπουμ του αγγλικού ροκ συγκροτήματος The Beatles, το οποίο κυκλοφόρησε στις 1 Ιουνίου 1967 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας “Parlophone” στην Ευρώπη και της “Capitol” στην Αμερική. Ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο στα Abbey Road Studios και τα Regent Sound Studios από τις 24 Νοεμβρίου του 1966 μέχρι τις 21 Απριλίου του 1967.
Το συγκεκριμένο άλμπουμ παρουσιάζει το συγκρότημα σε μία πιο ώριμη μορφή, από συνθετικής άποψης, σε σχέση με τα τέσσερα πρώτα χρόνια της δισκογραφικής τους παρουσίας. Το συγκεκριμένο άλμπουμ γνώρισε τεράστια επιτυχία ανεβαίνοντας στην κορυφή των τσαρτ και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, παραμένοντας στην κορυφή για 27 εβδομάδες στη Μεγάλη Βρετανία και 15 εβδομάδες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι το 2011 είχαν πωληθεί περισσότερα από 32 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Το 2017 κυκλοφόρησε μια αναμεμειγμένη και διευρυμένη έκδοση του άλμπουμ, ενώ θεωρείται ένα από τα καλύτερα και πιο επιδραστικά άλμπουμ όλων των εποχών, έχοντας καταταχθεί στην κορυφή της λίστας με τα “500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών” του περιοδικού “Rolling Stone”.
Το “Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” κέρδισε το βραβείο “Grammy” του 1968 στην κατηγορία του άλμπουμ της χρονιάς, του καλύτερου εξωφύλλου, της καλύτερης ηχογράφησης και των καλύτερων φωνητικών.
Το άλμπουμ σχεδιάστηκε αρχικά, ως μια παράσταση της φανταστικής μπάντας Sgt. Pepper, μια ιδέα που γεννήθηκε μετά την ηχογράφηση του ομώνυμου κομματιού. Αποτελεί βασικό έργο της βρετανικής ψυχεδέλειας και ενσωματώνει μια σειρά από στιλιστικές επιρροές, όπως το βαριετέ, το τσίρκο, το music hall, την πρωτοπορία και τη δυτική και ινδική κλασική μουσική. Οι Baetles, συνέχισαν τον τεχνολογικό πειραματισμό που σηματοδότησε το προηγούμενο άλμπουμ τους, Revolver, αυτή τη φορά χωρίς απόλυτη προθεσμία ολοκλήρωσης. Με τον παραγωγό George Martin και τον τεχνικό Geoff Emerick, το γκρουπ χρωμάτισε μεγάλο μέρος των ηχογραφήσεων με ηχητικά εφέ και τεχνικές ταινίας, όπως φαίνεται στο “Lucy in the Sky with Diamonds”, στο “Being for the Benefit of Mr. Kite!” και στο “A Day in the Life”. Η ηχογράφηση ολοκληρώθηκε στις 21 Απριλίου. Το εξώφυλλο, το οποίο απεικονίζει τους Beatles να ποζάρουν μπροστά από ένα πίνακα διασημοτήτων και ιστορικών προσώπων, σχεδιάστηκε από τους ποπ καλλιτέχνες Peter Blake και Jann Haworth.
Το Sgt. Pepper θεωρείται από τους μουσικολόγους ως ένα πρώιμο εννοιολογικό άλμπουμ που προήγαγε τους ρόλους της ηχητικής σύνθεσης, ενώ είχε άμεση απήχηση και συνδέθηκε με πολυάριθμους άξονες της νεανικής κουλτούρας της εποχής, όπως η μόδα, τα ναρκωτικά, ο μυστικισμός και μια αίσθηση αισιοδοξίας και ενδυνάμωσης. Θεωρείται ένα από τα πρώτα art rock LP, πρόγονος του progressive rock και η αρχή της εποχής των άλμπουμ. Το 1968, κέρδισε τέσσερα βραβεία Grammy, συμπεριλαμβανομένου του άλμπουμ της χρονιάς, το πρώτο ροκ LP που έλαβε αυτή την τιμή- το 2003 εισήχθη στο National Recording Registry από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Κατέκτησε την πρώτη θέση σε πολλές ψηφοφορίες κριτικών και ακροατών για το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημοσιεύτηκαν από το περιοδικό Rolling Stone και στο βιβλίο All Time Top 1000 Albums, καθώς και στη βρετανική ψηφοφορία “Music of the Millennium”. Παραμένει ένα από τα άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών και εξακολουθεί, το 2018, να είναι το στούντιο άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Λίγο πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ, το BBC απαγόρευσε το “A Day in the Life” από το βρετανικό ραδιόφωνο λόγω της φράσης “I’d love to turn you on”, το BBC δήλωσε ότι θα μπορούσε να “ενθαρρύνει μια ανεκτική στάση απέναντι στη λήψη ναρκωτικών”. Αν και ο Lennon και ο McCartney αρνήθηκαν τότε οποιαδήποτε ερμηνεία του τραγουδιού που σχετιζόταν με ναρκωτικά, ο McCartney αργότερα πρότεινε ότι η φράση αναφερόταν είτε σε ναρκωτικά είτε σε σεξ. Το νόημα του “Lucy in the Sky with Diamonds” έγινε αντικείμενο εικασιών, καθώς πολλοί πίστευαν ότι ο τίτλος ήταν κώδικας για LSD. Στο “Being for the Benefit of Mr. Kite!”, η αναφορά στον “Henry the Horse” περιέχει δύο κοινούς “σλανγκικούς” όρους για την ηρωίνη. Οι θαυμαστές υπέθεσαν ότι ο Henry the Horse ήταν έμπορος ναρκωτικών και το “Fixing a Hole” ήταν μια αναφορά στη χρήση ηρωίνης. Άλλοι σημείωσαν στίχους όπως “I get high” από το “With a Little Help from My Friends”, “take some tea” – αργκό για τη χρήση κάνναβης – από το “Lovely Rita” και “digging the weeds” από το “When I’m Sixty-Four”.
Το “She’s Leaving Home” αναφέρεται σε πραγματικό πρόσωπο και συγκεκριμένα, στην 17χρονη Melanie Coe, η οποία χάθηκε και ύστερα από δέκα μέρες επέστρεψε και αποδείχθηκε ότι ήταν με έναν κρουπιέρη καζίνο. Πέρα από αυτό, η Coe είχε γνωρίσει τους Beatles έναν χρόνο νωρίτερα ενώ το 1963 είχε κερδίσει σε διαγωνισμό μίμησης στην εκπομπή Ready Steady Go!, στον οποίο κριτής ήταν ο Paul McCartney.
O τίτλος του album προέκυψε από…φακελάκια αλατιού και πιπεριού. Το καλοκαίρι του 1966 o Paul McCartney, συζητώντας με τον manager των Beatles Mal Evans, έψαχνε κάποια περσόνα για το επόμενο album τους. Όπως έχει πει ο ίδιος στην βιογραφία του Paul McCartney: Many Years From Now από τον Barry Miles: «Τρώγαμε το γεύμα μας και υπήρχαν στο τραπέζι αυτά τα μικρά σακουλάκια με τα “S” και “P” και ο Mal είπε “Τι σημαίνουν αυτά; Α, αλάτι (salt) και πιπέρι (pepper). Και κάναμε πλάκα με αυτό και είπα “Sergeant Pepper, salt and pepper” παίζοντας με τις λέξεις. Στην πορεία, προσέθεσε το “Lonely Hearts Club Band”, θεωρώντας ότι είναι «ένα αρκετά τρελό όνομα για μπάντα γιατί, για ποιό λόγο ένα “Lonely Hearts Club Band” να έχει συγκρότημα;».
Το εξώφυλλο του δίσκου σχεδιάστηκε από τους Peter Blake και Jann Haworth και σε αυτό εικονίζεται η μπάντα με τις χαρακτηριστικές Sgt. Pepper’s στολές σε ένα κολάζ με μερικές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ποπ κουλτούρας και όχι μόνο. Η λίστα απαρτίζεται από τους : Sri Yukteswar Giri, Aleister Crowley, Mae West, Lenny Bruce, Karlheinz Stockhausen, W. C. Fields, Carl Jung, Edgar Allan Poe, Fred Astaire, Richard Merkin, The Vargas Girl (του καλλιτέχνη Alberto Vargas), Huntz Hall, Simon Rodia, Bob Dylan, Aubrey Beardsley, Sir Robert Peel, Aldous Huxley, Dylan Thomas, Terry Southern, Dion DiMucci, Tony Curtis, Wallace Berman, Tommy Handley, Marilyn Monroe, William S. Burroughs, Sri Mahavatar Babaji, Stan Laurel, Richard Lindner, Oliver Hardy, Karl Marx, H. G. Wells, Sri Paramahansa Yogananda, James Joyce, Stuart Sutcliffe (πρώην μέλος των Beatles), Max Miller, A “Petty Girl” (του καλλιτέχνη George Petty), Marlon Brando, Tom Mix, Oscar Wilde, Tyrone Power, Larry Bell, David Livingstone, Johnny Weissmuller, Stephen Crane, Issy Bonn, George Bernard Shaw, H. C. Westermann, Albert Stubbins, Sri Lahiri Mahasaya, Lewis Carroll, T. E. Lawrence, Shirley Temple, Albert Einstein, Bette Davis, Bobby Breen, Marlene Dietrich, Shirley Temple (για δεύτερη φορά, ένα κέρινο ομοίωμα της Diana Dors, αλλά και οι ίδιοι οι Beatles στις κέρινες εκδοχές τους με τα σακάκια των πρώτων χρόνων της καριέρας τους.
Υπήρχαν ωστόσο και κάποια πρόσωπα που ενώ σχεδιαζόταν να περιληφθούν στο εξώφυλλο τελικά δεν μπήκαν κι αυτοί είναι οι: Leo Gorcey (γιατί ζητήθηκαν 400 δολάρια για να περιληφθεί), Mohandas Gandhi (γιατί,σύμφωνα με τον McCartney, ο Sir Joe Lockwood και κεφαλή της ΕΜΙ είπε πως κάτι τέτοιο θα εμπόδιζε την κυκλοφορία του δίσκου στην Ινδία), Jesus Christ (ήταν επιθυμία του Lennon να περιληφθεί, αλλά δεν μπήκε γιατί ο δίσκος κυκλοφόρησε έναν χρόνο μετά την γνωστή δήλωση του Lennon ότι «Οι Beatles είναι μεγαλύτεροι από τον Ιησού»), Adolf Hitler (γιατί το να συμπεριληφθεί θεωρήθηκε προσβλητικό), Timothy Carey, Sophia Loren και Marcello Mastroianni.
Το Sgt. Pepper’s ήταν το πρώτο album που περιλάμβανε στο οπισθόφυλλο τους στίχους των κομματιών, το πρώτο που δεν είχε κενά ανάμεσα στα κομμάτια και το πρώτο στο οποίο η χάρτινη θήκη του δίσκου δεν ήταν απλώς άσπρη, καθώς, στην πρώτη έκδοση υπήρχαν ροζ ψυχεδελικά σχέδια.
Το εξώφυλλο του δίσκου κόστισε το αστρονομικό για την εποχή ποσό των τριών χιλιάδων λιρών, όταν ένα μέσο εξώφυλλο κόστιζε γύρω στις πενήντα λίρες, ωστόσο ο δημιουργός του, Peter Blake έλαβε μόλις διακόσιες από αυτές. Έχει δηλώσει σχετικά: «Δεν έχει μεγάλη σημασία γιατί ήταν ένα υπέροχο πράγμα το να το έχω κάνει».
Παρά τον πολυεπίπεδο του ήχο, το album ηχογραφήθηκε σε βασική τετρακάναλη κονσόλα.
