Τα Βρανδεμβούργια Κοντσέρτα (BWV 1046-1051) είναι συλλογή έξι κοντσέρτων του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, αφιερωμένα στον Μαργράβο* του Βρανδεμβούργου (*Γερμανικός τίτλος ευγενείας, που αντιστοιχεί στον τίτλο του Μαρκησίου) Κρίστιαν Λούντβιχ.
Ο Μπαχ τα ονόμασε «Έξι κοντσέρτα για διαφορετικά όργανα». Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου, γραμμένος από τον Μπαχ στα γαλλικά, είναι Six Concerts à plusieurs instruments (Έξι Κοντσέρτα για πολλά έργα). Ο τίτλος «Brandenburgische Konzerte» (Βραδεμβούργια Κοντσέρτα), επικράτησε πολύ αργότερα από τον Γερμανό μουσικολόγο και βιογράφο του Μπαχ, Φιλιπ Σπίτα, από την αφιέρωση που υπήρχε στις παρτιτούρες του έργου, προς τον Χριστιανό Λουδοβίκο, μαρκήσιο του Βρανδεμβούργου, με ημερομηνία 24 Μαρτίου 1721: «Έξι κοντσέρτα για πολλά όργανα, αφιερωμένα στη Βασιλική Του Υψηλότητα, κύριο Κρίστιαν Λούντβιχ, γραμμένα από τον ταπεινότατο και ευπειθέστατο υπηρέτη Του, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ».
Ο Μπαχ επεδίωξε την εύνοια του Κρίστιαν Λούντβιχ, όμως, τα έργα του, ήταν απαιτητικά και ο μαρκήσιος δεν μπορούσε να διαθέσει τον αναγκαίο αριθμό μουσικών για την ερμηνεία τους. Έτσι, αναγκάστηκε να απορρίψει την προσφορά του συνθέτη και να τοποθετήσει τις παρτιτούρες στη βιβλιοθήκη του. Πολύ μετά, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε η αξία του Μπαχ, από τον Φέλιξ Μέντελσον, τα έξι αυτά έργα αποτέλεσαν μία ενότητα με τον τίτλο Βραδεμβούργια Κοντσέρτα.
Αποτελεί μία από τις σημαντικότερες δημιουργίες στο σύνολο της εργογραφίας του και σημείο αναφοράς για το είδος του κοντσέρτο γκρόσο («μεγάλο κοντσέρτο», ιταλ. concerto grosso). Τα κοντσέρτα διακρίνονται για τους ασυνήθιστους συνδυασμούς οργάνων, όπως οι τρεις ομάδες εγχόρδων (βιολί, βιόλα και τσέλο) στο τρίτο κοντσέρτο, που γενικά απομακρύνονται από τη συνηθισμένη φόρμα του κοντσέρτο γκρόσο. Ξεχωρίζει η ποικιλομορφία στην ενορχήστρωση, με χρήση διαφορετικών σολιστικών οργάνων σε κάθε κοντσέρτο. Η σύνθεσή τους, τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, τοποθετείται χρονικά την περίοδο παραμονής του Μπαχ στο Καίτεν (1717-23), ωστόσο είναι πιθανό ορισμένα τμήματα του έργου να είναι ακόμα παλαιότερα.
Αποτελούνται από τα εξής επί μέρους έργα:
- Κοντσέρτο αρ. 1 σε φα μείζονα, BWV 1046, για 2 κόρνα, 3 όμποε, φαγκότο, έγχορδα (βιολίνο πίκολο) και μπάσο κοντίνουο.
- Κοντσέρτο αρ. 2 σε φα μείζονα, BWV 1047, για τρομπέτα, βιολί, φλογέρα, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο.
- Κοντσέρτο αρ. 3 σε σολ μείζονα, BWV 1048, για 3 βιολιά, 3 βιολιά, 3 τσέλα και μπάσο κοντίνουο.
- Κοντσέρτο αρ. 4 σε σολ μείζονα, BWV 1049, για βιολί, φλογέρα, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο.
- Κοντσέρτο αρ. 5 σε Ρε μείζονα, BWV 1050, για άρπα, βιολί, φλάουτο, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο.
- Κοντσέρτο αρ. 6, σε σι ύφεση μείζονα, BWV 1051, για 2 βιόλες, τσέλο, 2 βιόλες ντα γκάμπα, βιολόνε και μπάσο κοντίνουο.
Πηγή : el.wikipedia.org
