Sony a7 Mark III : Mid-level Full Frame Mirrorless Camera

Τα 3 αlpha: a7 Mark III, η ασυναγώνιστη, αξιόπιστη και ακαταμάχητη «μικρή» Full Frame της Sony.
Είναι η τρίτη έκδοση της Sony a7 η μηχανή που θα βελτιώσει τις αδυναμίες των προηγούμενων μοντέλων, θα φέρει νέες δυνατότητες και μεγαλύτερη αυτονομία και θα γίνει η «μηχανή για όλες τις δουλειές». Αυτό θα εξετάσουμε σήμερα δοκιμάζοντάς την παρέα με έναν Sony FE 90mm G macro φακό!

Εισαγωγή:

Η Sony πάντα ήταν ένας δυνατός παίκτης στον τομέα της ψηφιακής φωτογραφίας. Είτε με δικά τους σώματα, είτε με τους σένσορες τους που βρίσκαμε σε διάφορες μηχανές, με κυριότερη πελάτισσα την Nikon. Μετά την κατάργηση των SLT μηχανών της αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις της στην περαιτέρω ανάπτυξη των σένσορων της και στην βελτίωση των compact και mirrorless μηχανών της. Πλέον η Sony παράγει τρομερούς σένσορες, πολύ ικανά και αξιόπιστα σώματα, και πολύ ποιοτικούς φακούς με τη σειρά G Master. H α7 III που δοκιμάζουμε σήμερα είναι το μοντέλο που προορίζουν για τους ενθουσιώδεις χομπίστες ή και ημι-επαγγελματίες φωτογράφους. Ένα mirrorless σώμα με Full Frame σένσορα, υψηλές επιδόσεις, ποιοτική και ανθεκτική κατασκευή και λογική τιμή. Πάμε να δούμε τα κυριότερα χαρακτηριστικά της;

Design & Εργονομία:

Η α7 III φοράει σένσορα 24.2MP της Sony, σε ένα κομψό σώμα που μοιάζει πέραν από τις προηγούμενες α7 και στις «μικρές» DSLR της Nikon. Όπως κάθε σοβαρή φωτογραφική μηχανή, η α7 III διαθέτει 2 dials για τον έλεγχο της έκθεσης, μπροστά στο πάνω μέρος του grip και το άλλο πίσω δεξιά από το ηλεκτρονικό ViewFinder. Η Sony το πήγε ένα βήμα παραπέρα προσθέτοντας ένα ακόμα dial, το οποίο δυστυχώς είναι «αφιερωμένο» στη ρύθμιση Exposure Compensation δίχως δυνατότητα αλλαγής. Στα αριστερά τους βρίσκεται το απαραίτητο Mode selection dial. Τα 13 παραμετροποιήσιμα κουμπιά της α7 επιτρέπουν στον χρήστη να αλλάζει ρυθμίσεις κατά βούληση δίχως περιττές κινήσεις που μπορεί να… κοστίσουν το πολυπόθητο κλικ της στιγμής. Θα μπορούσαν τα κουμπιά να είναι λίγο μεγαλύτερα όμως. Όντας ακάθρεπτη, η α7 διαθέτει ηλεκτρονικό ViewFinder με OLED πάνελ, καθώς και μια 3” LCD Touch Screen με δυνατότητα tilt για LiveView. Θα προτιμούσαμε να είναι fully articulated η οθόνη, αλλά δυστυχώς έχει μόνο τη δυνατότητα tilt (πάνω/κάτω). Σαν αίσθηση στο χέρι μας θυμίζει πολύ τις DSLR της Nikon με το παρόμοιο exposure dial layout, το on/off στο δαχτυλίδι του shutter button, το βαθύ grip στο δεξί μέρος, κλπ.. Πολύ φιλική για μετάβαση από DSLR Nikon καθώς όπως θα δούμε παρακάτω ακόμα και στα μενού μοιάζουν! Όλα δείχνουν πως πρόκειται για μια μηχανή που θα μάθει κανείς «απ’ έξω» εύκολα.

Εμπειρία χρήσης:

Πρώτη κίνηση μας σε μια νέα μηχανή είναι φυσικά η πλοήγηση στο μενού της και η παραμετροποίηση των διάφορων ρυθμίσεων. Η δομή του μενού και η πλοήγηση σε αυτό είναι παιχνιδάκι, γρήγορο και ευχάριστο. Διαθέτει άπλετες ρυθμίσεις καλά οργανωμένες σε καρτέλες με υπομενού με σαφή προσανατολισμό και κατά βάση κατανοητές ονομασίες. Ως χρήστης Nikon μηχανών, βρήκα το μενού πολύ γνώριμο, αφού η ομοιότητα του με αυτό της Nikon είναι τρομερή. Έχοντας δουλέψει με σχεδόν όλους τους κατασκευαστές φωτογραφικών μηχανών μπορώ να πω πως το μενού της Sony α7 III είναι εξαιρετικό, στο ίδιο επίπεδο με αυτά των Canon και Nikon που θεωρώ προσωπικά ως τα καλύτερα στην αγορά. Οι δυνατότητες παραμετροποίησης που μας παρέχει το μενού κάνουν τη χρήση της α7 III παιχνιδάκι. Μάλιστα μπορούμε να διαχωρίσουμε τα button settings μας μεταξύ της λειτουργίας photo και video! Μοναδικό παράπονο μας στην παραμετροποίηση η μη δυνατότητα αλλαγής της λειτουργίας του Exposure Compensation dial και η αντικατάσταση των Custom User Settings profiles στο Mode dial από την επιλογή «σκηνής». Έχοντας πλέον ρυθμίσει την α7 III όπως μας βολεύει, ξεκινήσαμε τις φωτογραφίσεις όλων των ειδών. Ξεκινώντας με το πιο συχνό παράπονο που κάνουμε για τις mirrorless κάμερες οι περισσότεροι πρώην χρήστες DSLR, το ηλεκτρονικό ViewFinder… Δυστυχώς στον τομέα αυτό η Sony έκανε οικονομία, βάζοντας ένα σχετικά μικρό, με χαμηλή ανάλυση OLED panel που δυστυχώς στα μεγάλα εστιακά μήκη έχουμε ορατό pixelization, ενώ κοιτώντας προς τα άκρα του VF έχουμε και γεωμετρική παραμόρφωση. Όσον αφορά την LiveView οθόνη, τα πράγματα είναι καλύτερα, η ανάλυση της είναι καλύτερη, όμως… η φωτεινότητα της είναι ανεπαρκής για χρήση σε ηλιόλουστη ημέρα, ενώ και στη λειτουργία μέσω αφής υπάρχουν διάφορα προβληματάκια που μας οδήγησαν στην «εγκατάλειψη» της χρήσης της λειτουργίας αφής.

Επόμενος σταθμός μας το σύστημα AutoFocus. Απαραίτητη λειτουργία από την οποία εξαρτάται σχεδόν απόλυτα ο χρήστης της φωτογραφικής πλην μερικών εξαιρέσεων (π.χ. φωτογράφιση macro με την τεχνική focus stacking, εστίαση με manual focus φακούς, κλπ.). Όπως κάθε μοντέρνα φωτογραφική μηχανή, έτσι και η α7 III διαθέτει «έξυπνες» λειτουργίες εστίασης όπως το Eye και Face Detection που αναγνωρίζει μάτια και πρόσωπα και κάνει εστίαση σε αυτά, έξυπνο subject tracking με αυτόματη ή και χειροκίνητη αρχική επιλογή θέματος και φυσικά όλες τις συνηθισμένες επιλογές όπως το wide και normal spot focus, area/zone focus, κλπ. κλπ. Σε γενικές γραμμές το AutoFocus της α7 III είναι αρκετά γρήγορο και αξιόπιστο, με τη λειτουργία Eye Detect να λειτουργεί εξαιρετικά και να κάνει πάντα focus στο πιο κοντινό μάτι προς την κάμερα. Με φωτεινούς φακούς το AutoFocus λειτουργεί πάρα πολύ καλά και σε πολύ σκοτεινές συνθήκες, όπως τη νύχτα υπό το φως του φεγγαριού. Υπάρχουν βεβαίως και δύο μικρά προβληματάκια, με κάποιους φακούς σε ορισμένες περιπτώσεις είχαμε focus hunting που έληγε με αδυναμία εστίασης ή ελαφρά out of focus lock. Δεύτερον, όταν χρησιμοποιείται το Continuous AutoFocus (AF-C) η εστίαση γίνεται με το διάφραγμα του φακού που έχουμε επιλέξει και όχι με το διάφραγμα τέρμα ανοιχτό, πράγμα που περιορίζει το φως που πέφτει στον σένσορα και μειώνει φυσικά την απόκριση και ακρίβεια του AutoFocus κυρίως σε μικρά διαφράγματα. Παρότι είναι μόλις 24.2MegaPixel η ανάλυση του σένσορα της, η α7 III σε συνδυασμό με έναν καλό φακό και σωστές ρυθμίσεις μπορεί να καταγράψει εικόνες πολύ υψηλής ευκρίνειας και με μεγάλο δυναμικό εύρος (περί τα 15 stop Dynamic Range στα 100 και 640 ISO). Η υψηλή ευκρίνεια βεβαίως δεν έρχεται και χωρίς κάποιο κόστος, η α7 III διαθέτει Anti-Aliasing filter μόνο στον ένα άξονα, που σημαίνει πως υπάρχει περίπτωση σε κάποιες φωτογραφίες όπως στα ρούχα ή στα μαλλιά να έχουμε το ενοχλητικό φαινόμενο “Moire”. Στις δοκιμές μας το συναντήσαμε αρκετά σπάνια παρά τα πολλά κλικ, οπότε δεν θα πρέπει να σας ανησυχεί αυτό, απλά το αναφέρουμε μιας και μπορεί να το συναντήσετε σπάνια. Μιας και αναφερθήκαμε στο ISO, ο σένσορας της α7 III φέρει κύκλωμα “Dual Gain”, έτσι έχουμε 2 διαφορετικά “Nominal ISO” values, στα 100 και 640 αντίστοιχα. Ως εκ τούτου η μηχανή είναι ISO invariant σε 2 εύρη, 100 έως 500 ISO, και 640 έως 51.200 ISO.

Επιδόσεις (Photography):

Ξεκινώντας με την ποιότητα εικόνας, το πρώτο πράγμα που κοιτάμε είναι πως συμπεριφέρεται η κάμερα όπως ανεβάζουμε το ISO σε υψηλότερα επίπεδα. Στον τομέα αυτό η α7 III έχει εξαιρετικότατες επιδόσεις, με την ποιότητα εικόνας ακόμα και στα 12.800 ISO να είναι χρησιμοποιήσιμη ακόμα και για web χρήση με υψηλό resolution. Στα 6400 η εικόνα είναι πάρα πολύ καλή, ενώ στα 3200 με μέτρια αποθορυβοποίηση το αποτέλεσμα είναι σχεδόν τέλειο από οποιαδήποτε άποψη. Στα 1600 με ελάχιστη αποθορυβοποίηση όσον αφορά το Chroma και λίγο στο luminance οι εικόνες που παίρνουμε από την α7 είναι καταπληκτικές. Στα 1600 μπορούμε να πούμε πως και χωρίς αποθορυβοποίηση η ποιότητα εικόνας είναι εξαιρετική. Κάτω από τα 1600 ο θόρυβος ίσα που υπάρχει στα ομοιόμορφα σκοτεινά σημεία του κάδρου. Αντίστοιχα εξαιρετικές είναι οι επιδόσεις της και στον τομέα του δυναμικού εύρους. Χάρη στο Dual Gain σχεδιασμό το Dynamic Range παραμένει πολύ κοντά στα 15 stop και στο base ISO (100) αλλά και στα 1.200 ISO παραμένει πολύ κοντά, πάνω από τα 14 stop! Εκμεταλλευόμενοι αυτή την εξαιρετική συμπεριφορά της μηχανής μπορούμε να κερδίσουμε σε ποιότητα εικόνας και λεπτομέρειες που καταγράφονται κάνοντας χρήση της τεχνικής EttR (Expose to the Right), δηλαδή να φτάνουμε τα highlights στην έκθεση μας στο όριο (ίσα ίσα πριν έχουμε καμένες λεπτομέρειες) και στο RAW development process κατεβάζουμε την έκθεση για να έρθει η εικόνα μας στην επιθυμητή έκθεση. Όσον αφορά το AutoFocus στις περισσότερες περιπτώσεις και ρυθμίσεις το σύστημα της Sony α7 III κάνει εξαιρετική δουλειά, τόσο που μπορούμε να πούμε πως σε αρκετές περιπτώσεις είναι σχεδόν ισάξιο με αυτό των Nikon D5 και Canon 1D X Mark II. Το Eye Detection λειτουργούσε άψογα όλη την ώρα ακόμα και σε σκοτεινές συνθήκες. Το κλασικό subject tracking ανταποκρινόταν επίσης εξαιρετικά. Ακόμα και σε γρήγορα και με απότομη κίνηση θέματα είχαμε πολύ καλό hit rate με αρκετές tack sharp εικόνες στα burst shots που κάναμε. Αν είχαμε ένα παράπονο στον τομέα της φωτογραφίας από την α7 III είναι όταν χρησιμοποιούμε το silent shutter (electronic) όπου λόγω του χαμηλότερου bit depth και του αργού readout του σένσορα είχαμε πτώση της ποιότητας εικόνας, του dynamic range, καθώς και artifacts στην εικόνα με banding και κάτι σαν jpeg compression artifacts. Το Burst rate της δίχως LiveView στα 10fps είναι αρκετό ακόμα και για πολύ γρήγορη δράση (αν θέλουμε LiveView πέφτουμε στα 8fps), ενώ και το buffer της α7 III είναι αρκετά μεγάλο ώστε να καταγράφει 80+ RAW photos! Σε ότι είδος φωτογραφίες και αν δοκιμάσαμε, δεν υπήρξε περίπτωση που δεν μπορέσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας εύκολα και δίχως προβλήματα.

Επιδόσεις (Videography):

Στο βίντεο η α7 III έρχεται με αρκετές βελτιώσεις σε σχέση με την προκάτοχο της, αλλά συνεχίζει να έχει κάποιες αδυναμίες που την ξεχωρίζουν από τις κορυφαίες στο βίντεο mirrorless μηχανές, όπως π.χ. το όχι και τόσο εκμοντερνισμένο και αξιόπιστο AutoFocus. Έτσι τα αισθήματα μας όσον αφορά την εστίαση στο βίντεο είναι ανάμεικτα. Σε εύκολες συνθήκες το Center Lock AF-C ή το autofocus tracking με Wide AF area δουλεύει καλά και σε συνδυασμό με το Face Priority λειτουργεί καλά όταν υπάρχουν άνθρωποι στο πλάνο. Σε πιο δύσκολες συνθήκες ή με θέματα με ξαφνική και απροσδιόριστη κίνηση πιάσαμε την α7 III να χάνει το focus και να πάει από σημείο σε σημείο. Λίγο πολύ με «παιχνίδι» με τις ρυθμίσεις θα βγει το πλάνο ή ένα ανεκτό βίντεο της στιγμής, αλλά ξεκάθαρα ο ανταγωνισμός έχει να προσφέρει καλύτερο AutoFocus στο video. Αν είστε φαν του χειροκίνητου focusing η α7 III διαθέτει τα απαραίτητα βοηθήματα (peaking). Από άποψης ανάλυσης εικόνας, στην UHD ανάλυση η εικόνα είναι εξαιρετική και γεμάτη λεπτομέρειες, αφού προέρχεται από λήψη 6K από ολόκληρο τον σένσορα και γίνεται εσωτερικά downsampling στα 3840×2160. Στα 1080p (Full HD) τα πάει εξίσου καλά, αλλά υστερεί κάτι τοις σε σχέση με τις κορυφαίες στο 1080p video μηχανές του ανταγωνισμού. Το Rolling Shutter είναι σε ελεγχόμενο βαθμό τόσο ώστε να αποτελεί πρόβλημα μόνο σε πολύ γρήγορα panαρίσματα. Εσωτερικά (αλλά και εξωτερικά δυστυχώς) η εγγραφή του video γίνεται στα 8bit οπότε όσοι αρέσκονται στο να κάνουν εκτενές color grading στο post processing θα συναντήσουν δυσκολίες που θα τους περιορίσουν σημαντικά. Στις λεπτομέρειες η α7 χάνει πόντους, ενώ π.χ. διαθέτει Log profiles, δεν διαθέτει ανάλυση DCI, έχει όριο στη διάρκεια λήψης, η οθόνη δεν είναι fully articulated αλλά μόνο tilt up/down, κλπ.. Δεν είναι… καταστροφικές οι ελλείψεις, αλλά περιορίζουν τι μπορούμε να κάνουμε με την α7 III και τι όχι. Για vlogging π.χ. σε στούντιο θα τα βγάλει πέρα μια χαρά.

Tips και Επίλογος:

Προτού κλείσουμε και αυτό το review, ας σας δώσουμε μερικά χρήσιμα tips για τη χρήση της Sony α7 Mark III:

• Τοποθετήστε την πιο γρήγορη κάρτα μνήμης σας στο 1^ο slot, το 2^ο δεν είναι UHS-II αλλά UHS-I
• Αν πάρετε εξτρά μπαταρίες θα χρειαστείτε εξωτερικό φορτιστή όπως τον επίσημο, Sony BC-QZ1 μιας και η κάμερα δεν έρχεται με εξωτερικό φορτιστή στη συσκευασία
• Αποφύγετε τη χρήση του Silent Shutter επειδή εισάγει artifacts και banding στην εικόνα ρίχνοντας την ποιότητα
• Χρησιμοποιείστε το HLG για να πετυχαίνετε ευκολότερα σωστή έκθεση όταν κάνετε EttR (Expose to the Right)
• Προτιμήστε την επιλογή αποθήκευσης των αρχείων RAW σε ασυμπίεστη (Uncompressed) για να παίρνετε αρχεία 14bit πάντα, σε διαφορετική περίπτωση (Compressed RAW) θα λαμβάνετε 12bit αρχεία χαμηλότερης ποιότητας και με μικρότερο Dynamic Range όταν κάνετε χρήση του burst mode (Continuous Shutter Drive)
• Προτιμήστε να κάνετε λήψη βίντεο UHD στα 24p όπου γίνεται downsampling από τα 6K που λαμβάνεται από ολόκληρο τον σένσορα δίχως FoV crop (Field of View)
• Ξοδέψτε τον απαραίτητο και ακόμα παραπάνω χρόνο για να εξοικειωθείτε με τις ρυθμίσεις της φωτογραφικής, και παραμετροποιήστε τα κουμπιά έτσι ώστε να έχετε άμεση πρόσβαση στις πιο χρήσιμες για εσάς ρυθμίσεις

Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος του review μας για την Sony α7 III. Οι εντυπώσεις μας από τη μηχανή είναι σε γενικές γραμμές πολύ καλές, είμαστε σχεδόν απόλυτα ικανοποιημένοι από τις φωτογραφικές της επιδόσεις και την ποιότητα εικόνας που μπορεί να μας προσφέρει αυτή και οι φακοί G και G Master της Sony. Στον τομέα του βίντεο μας άφησε με κάποια παραπονάκια, αλλά κάπου έπρεπε να γίνουν και μερικές θυσίες, είναι άλλωστε εισαγωγικό μοντέλο στη μεσαία σειρά της Sony και όχι κάποια πρόταση για επαγγελματίες (με το αντίστοιχο κόστος φυσικά). Οι επιδόσεις της σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, η ευκρίνεια των φακών και της εικόνας που κάνει capture ο σένσορας της Sony είναι εξαιρετικές. Γενικά πρόκειται για μια εξαιρετική φωτογραφική μηχανή με κάποιες δυνατότητες και στο video (θα καλύψει πλήρως έναν αρχάριο ή ερασιτέχνη που έχει μάθει να… ξεπερνάει τα οποιαδήποτε εμπόδια του βάζει το hardware του).
Για τα λεφτά που ζητάει πρόκειται για μια πολύ καλή πρόταση, ειδικά στη φωτογραφία δεν πρόκειται κανείς να έχει παράπονο από αυτή. Τη συστήνουμε δίχως καμία επιφύλαξη όσον αφορά τη φωτογραφία!

INFO: Sony Hellas
Τηλ: 211-198.8791
www.sony.gr