The Doors είναι ο τίτλος του πρώτου στούντιο δίσκου του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος The Doors. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε τον Αύγουστο του 1966 και κυκλοφόρησε στις 4 Ιανουαρίου του 1967. Το άλμπουμ επανεκδόθηκε σε μορφή CD στις 18 Ιουλίου 2000 από την EastWest με τις αρχικές, μη λογοκριμένες εκτελέσεις των “Break on Through” και “The End”.
Το 1966, οι Doors εμφανίζονταν ζωντανά στο κλαμπ “London Fog” του Λος Άντζελες το οποίο δεν προσέλκυε μεγάλο αριθμό πελατών, δίνοντας την ευκαιρία στο συγκρότημα να αυτοσχεδιάζει. Εκεί τέθηκαν οι βάσεις για κομμάτια όπως το “Light My Fire” και το “The End”, πριν συνεχίσουν στο “Whisky a Go Go” με αρκετά γνωστά συγκροτήματα όπως οι Them του Βαν Μόρισον να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους. Τον Αύγουστο του 1967, ο Τζακ Χόλτζμαν της Elektra Records παραβρέθηκε σε δύο εμφανίσεις τους μαζί με τον παραγωγό Πολ Ρόθτσιλντ. Οι Doors υπέγραψαν στη συγκεκριμένη δισκογραφική εταιρεία και ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του πρώτου τους άλμπουμ στις 24 Αυγούστου 1966, τρεις ημέρες αφού απολύθηκαν από το κλαμπ στο οποίο εμφανιζόταν λόγω των στίχων του τραγουδιού “The End”.
Οι ηχογραφήσεις διήρκεσαν μία εβδομάδα και πραγματοποιήθηκαν στα “Sunset Sound Recording Studios” με παραγωγό τον Ρόθτσιλντ. Η κυκλοφορία του έγινε την πρώτη εβδομάδα του 1967 μαζί με το σινγκλ “Break on Through”. Λόγω της μικρής εμπορικής επιτυχίας του σινγκλ, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το “Light My Fire”, το οποίο έγινε το πρώτο σινγκλ της Elektra που σκαρφάλωσε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ, ενώ έγινε χρυσό πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Ο δίσκος ξεκινάει με το τραγούδι “Break On Through (To the Other Side)”, το οποίο αποτέλεσε και το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος. Μέρος των στίχων προήλθε από το βιβλίο του Τζον Ρέτσι, “Η Πόλη της Νύχτας”, ενώ η μελωδία της κιθάρας είναι εμπνευσμένη από το κομμάτι “Shake Your Money Maker” του Πολ Μπάτερφιλντ. Το αρχικό ρεφρέν περιείχε τη φράση “She Gets High”, με την Elektra Records να αντικαθιστά τη λέξη “High” με ένα επιφώνημα φοβούμενη τη λογοκρισία, με την αρχική έκδοση να εμφανίζεται στην επανακυκλοφορία του δίσκου το 1999.
Δεύτερο κομμάτι είναι το “Soul Kitchen” το οποίο τους στίχους τους έγραψε ο Μόρισον. Αναφέρεται στο εστιατόριο “Olivia’s” στο οποίο συνήθιζε να τρώει, στην παραλία Βένις του Λος Άντζελες. Στο συγκεκριμένο κομμάτι παίζει μπάσο ο Λάρι Νέτσελ απο παράκληση του παραγωγού Πολ Ρόθτσαϊλντ το οποίο θεώρησε ότι ήταν αναγκαίο.
Τρίτο τραγούδι του δίσκου είναι το “The Crystal Ship”, του οποίου τον τίτλο εμπνεύστηκε ο Μόρισον από το Ιρλανδικό βιβλίο του 9ου αιώνα με τίτλο The Book Of The Dun Cow. Οι στίχοι του γράφτηκαν το καλοκαίρι του 1965, όταν ο Μόρισον χώρισε με την φίλη του Μέρι Γουέρμπλοου.
Οι στίχοι του “Twentieth Century Fox” αναφέρονται σε μία μοντέρνα αλλά χωρίς αισθήματα γυναίκα, με τον τίτλο να αποτελεί λογοπαίγνιο αφού υπήρχαν τα ομώνυμα στούντιο του Χόλιγουντ.
Το “Alabama Song (Whiskey Bar)” είναι διασκευή στο κομμάτι της γερμανικής όπερας του 1929 με τίτλο Η ακμή και πτώση της πόλης Μαχόγκανι, την οποία είχαν συγγράψει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ μαζί με τον Κουρτ Βάιλ. Ο υλισμός, η απόγνωση και ο εθισμός στις απολαύσεις απέκτησαν μία πιο κυριολεκτική έννοια λόγω του τρόπου ζωής των μελών του συγκροτήματος.
Το τραγούδι “Light My Fire” είναι ένα από τα γνωστότερα των Doors και γνώρισε μεγάλη επιτυχία ανεβαίνοντας στην κορυφή των αμερικανικών τσαρτ. Το μεγαλύτερο μέρος των στίχων γράφτηκε από τον κιθαρίστα Ρόμπι Κρίγκερ, ο οποίος ήθελε να γράψει για ένα από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Ο Τζιμ Μόρισον έγραψε ένα μέρος της δεύτερης στροφής και ο κιμπορντίστας Ρέι Μάνζαρεκ δημιούργησε την εισαγωγή. Τα εκτενή σόλο πλήκτρων και κιθάρας είναι βασισμένα στη διασκευή του Τζον Κολτρέιν στο τραγούδι “My Favorite Things” για την ταινία The Sound of Music.
Το “Back Door Man” ήταν τραγούδι του Γουίλι Ντίξον από το 1961 και το οποίο το συγκρότημα αποφάσισε να ηχογραφήσει μετά από την ακρόαση της διασκευής του John Hammond Jr.. Οι στίχοι αναφέρονται σε έναν άνδρα ο οποίος έχει σχέση με παντρεμένη γυναίκα και τρέχει προς την πίσω πόρτα όταν ο σύζυγος της επιστρέφει από τη δουλειά.
Ακολουθεί το “I Looked at You”, ένα ροκ εντ ρολ τραγούδι με απλούς στίχους για έναν άνδρα που φλερτάρει με μία κοπέλα.
Το “End of the Night” παρουσιάζει τους στόχους που είχε ο Μόρισον για τη ζωή του, με τους στίχους να είναι εμπνευσμένοι από τη γαλλική νουβέλα Journey To The End Of The Night. Ο στίχος “Realms of bliss, realms of light, some are borne to sweet delight, some are borne to sweet delight, some are borne to the endless night” προέρχεται σχεδόν αυτολεξεί από το ποίημα “Auguries Of Innocence” του Ουίλλιαμ Μπλέηκ.
Προτελευταίο κομμάτι του άλμπουμ είναι το “Take It As It Comes”, το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη της αποδοχής της ροής των πραγμάτων στη ζωή με τον ρυθμό που επιθυμεί ο καθένας και είναι αφιερωμένο στον Μαχαρίσι, έναν δάσκαλο υπερβατικού στοχασμού, σε μία από τις ομιλίες του οποίου είχε παρευρεθεί ο Μόρισον.
Ο δίσκος κλείνει με το δωδεκάλεπτο επικό τραγούδι “The End”. Ο τίτλος του αναφέρεται στο θάνατο, αν και οι στίχοι του καταπιάνονται με τους γονείς του Μόρισον μέσω Οιδιπόδειων αναφορών για ερωτική σχέση με τη μητέρα και δολοφονία του πατέρα. Ο ίδιος ο τραγουδιστής ήταν αόριστος στις δηλώσεις του για την έννοια των στίχων, λέγοντας ότι “μπορεί να σημαίνουν ότι θέλει ο καθένας να σημαίνουν”. Η μουσική του κομματιού εξελίχθηκε κατά τις εμφανίσεις του συγκροτήματος στο κλαμπ “Whisky A Go-Go”, από το οποίο απολύθηκαν λόγω των ακραίων στίχων του. Η ηχογράφηση των φωνητικών έγινε με τα φώτα σβησμένα και μόνο ένα κερί αναμμένο δίπλα στον Μόρισον. Η ενορχήστρωση του είχε σαν σκοπό να ακούγεται σαν τρόπος ινδικής μουσικής ράγκα. Η κιθάρα ακούγεται σαν σιτάρ, ενώ ο ήχος των τυμπάνων είναι σχεδιασμένος να ακούγεται σαν τάμπλα με τα πλήκτρα να συνοδεύουν σαν το ινδικό όργανο τανπούρα.
Το Strange Days είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ των Doors , που κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου 1967, από την Elektra Records . Το άλμπουμ ήταν μια εμπορική επιτυχία, φτάνοντας στο νούμερο τρία στο US Billboard 200 , και τελικά κέρδισε την πιστοποίηση RIAA platinum . Το άλμπουμ περιέχει τα Top 30 επιτυχημένα singles ” People Are Strange ” και ” Love Me Two Times “.
Το Strange Days ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια περιοδειών μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου 1967 στο Sunset Sound Recorder στο Χόλιγουντ (το ίδιο στούντιο με το πρώτο τους LP).
Το εξώφυλλο του άλμπουμ των Strange Days , που φωτογραφήθηκε από τον Joel Brodsky , απεικονίζει μια ομάδα ερμηνευτών δρόμου στη Νέα Υόρκη. Η τοποθεσία της φωτογραφίας βρίσκεται στο Sniffen Court, ένα οικιστικό δρομάκι δίπλα στην East 36th Street μεταξύ Λέξινγκτον και Τρίτης Λεωφόρου στο Μανχάταν. Η διαθεσιμότητα τέτοιων ερμηνευτών που απεικονίστηκε ήταν χαμηλή, οπότε ο βοηθός του Brodsky στάθηκε ως ζογκλέρ, ενώ ένας τυχαίος οδηγός ταξί πληρώθηκε $ 5 για να ποζάρει να παίζει την τρομπέτα. Προσλήφθηκαν δίδυμοι νάνοι, με έναν να εμφανίζεται στο μπροστινό κάλυμμα και ένας στο πίσω κάλυμμα, το οποίο είναι το άλλο μισό της ίδιας φωτογραφίας στο μπροστινό κάλυμμα. Ωστόσο, ένα ομαδικό πλάνο της μπάντας εμφανίζεται σε μια αφίσα στο φόντο και των δύο εξωφύλλων, με λεζάντες της μπάντας και το όνομα του άλμπουμ. (Η ίδια φωτογραφία εμφανίστηκε στο πίσω εξώφυλλο του ντεμπούτου άλμπουμ της μπάντας.) Λόγω της λεπτότητας του καλλιτέχνη και του τίτλου του άλμπουμ, τα περισσότερα καταστήματα δίσκων έβαλαν αυτοκόλλητα στο εξώφυλλο για να βοηθήσουν τους πελάτες να το αναγνωρίσουν πιο καθαρά.
Την παρουσίαση στο κανάλι μας στο YouTube την κάνει ο Τάσος Συρίγος._YB
